The Substance สวยสลับร่าง : ภาพยนตร์ของคน(อยาก)งาม

#TheSubstance #สวยสลับร่าง

ภาพยนตร์ของคน (อยาก) งามย้อนวัย ที่สยดสยองที่สุดแห่งปี

1) เมื่อวานบอยไปชมรอบสื่อหนังเรื่องนี้ จากทาง GDH เป็นผู้นำเข้ามาฉายในไทย ยอมรับว่าหนังทำงานข้างในหนักมากกับตัวบอย และสยดสยอง ชนิดที่เรียกว่า ถ้าใครอยากเข้าไปชมความงาม หนังเรื่องนี้ เล่าเรื่องความงามออกมาได้เห็นเนื้อหนัง และทะลุไปถึงข้างใน น่ากลัวจนขนลุก จบเรื่อง ค่ายหนังถึงกับต้องแจกยาดมให้สื่อมวลชน (ถ้าไม่ชอบเลือด และภาพตับไตใส้พุง ความเละของเหล่าอวัยวะต่างๆ อย่าไปดูครับ มีอ้วกแน่นอน)

2) หนังว่าด้วยเรื่องราวของอดีต superstar สาวสวย ที่ร่วงโรยไปตามกาลเวลาอย่าง ‘อลิซาเบธ สปาร์คเกิล’ (เดมี่ มัวร์) เป็นอดีตดาราดังแถวหน้าที่เคยเจิดจรัสในวงการบันเทิง แต่ตอนนี้เธอมีอายุมากขึ้นจนถูกฮาร์วี่ (เดนนิส เดวด) หัวหน้าสถานีเขี่ยทิ้งจากรายการออกกำลังกายซึ่งเป็นอาชีพสุดท้ายที่เธอเหลืออยู่ แต่ในภาวะที่สิ้นหวัง อลิซาเบธได้พบกับ ‘THE SUBSTANCE’ สารมหัศจรรย์ที่อ้างว่าจะสามารถปลดปล่อยตัวเธอในเวอร์ชันที่สมบูรณ์แบบกว่าออกมาได้ เธอตัดสินใจฉีดมัน แล้วก็ได้ร่างใหม่เป็นสาวสวยสะพรั่งวัยยี่สิบกว่าชื่อว่า ‘ซู’ (มาร์กาเร็ต ควอลลี่ย์) กฎสำคัญมีเพียงข้อเดียวเท่านั้น คือ อลิซาเบธและซูต้องแบ่งเวลาในการใช้ร่างกัน หนึ่งอาทิตย์สำหรับร่างเก่า หนึ่งอาทิตย์สำหรับร่างใหม่ ทุกอย่างดูน่าจะเป็นไปอย่างราบรื่น แต่จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อการแบ่งเวลาของทั้งสองเริ่มไม่เป็นไปตามกฎข้อนี้

3) สิ่งที่หนังนำเสนอเต็มไปด้วยสัญญะของสัจธรรมเรื่องความงามและชีวิตของมนุษย์ ผ่านการเล่าทาง Cinematography อย่างมีชั้นเชิง ทำให้เรามีมุมมองความงามที่ชัดเจนมากขึ้นผ่านหนังเรื่องนี้ ไม่ว่าจะในเชิงสีสัน, มุมภาพ, การให้คุณค่ากับองค์ประกอบของแต่ละฉาก ที่พยายามจะขับเคลื่อนปัญหาการเสพติดความงามของมนุษย์ว่ามันทำร้ายเรามากแค่ไหน

4) หนังใช้การ Close-up ใน shot ซ้ำๆที่ชวนดูอึดอัด ให้เห็นเนื้อหนัง อวัยวะมนุษย์ และอาหาร ที่แม้จะสวยแค่ไหน ก็ดูสยดสยอง เพื่อให้เราเห็นว่า สิ่งที่เป็นสังขารที่ว่าสวยงาม จริงๆแล้ว ถ้าเรามองมันดีๆ มันก็เป็นแค่ "ส่วนประกอบให้เรามีชีวิต เป็นรูปลักษณ์ภายนอกและภายใน ที่ประกอบร่างเป็นเราในเชิงกายภาพ" ที่ไม่ได้งดงามอะไรขนาดนั้น มีแต่มนุษย์ที่ไปจับจดให้คุณค่ากับมัน การ Zoom เป็นเหมือนการเน้นย้ำคุณค่าของสิ่งที่มนุษย์ให้ความสำคัญ และทำให้ร่างกายของคนเป็นเหมือน 'ตัวแสดงเอก' ของเรื่องนี้ ที่เป็นตัวขับเคลื่อนหลักของการเล่าเรื่องในหนังทั้งหมด

5) การใช้ภาพทางเดินโถงยาวๆ หรือเส้น Perspective พุ่งเข้าหาตัวแสดงซ้ำๆ ก็บอกเล่าถึงชะตากรรมของตัวละครที่กว่าจะเดินทางไปถึงความสำเร็จของชีวิต การได้รับการยอมรับ และการจะทำให้ตัวเองสวยที่สุดนั้น เต็มไปด้วยความยากลำบาก เป็นการเดินทางที่ต้องสั่งสมประสบการณ์และใช้เวลาในทุกๆย่างก้าวที่ตัวละครเลือกเดิน ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆนัก

6) จะงามแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องแก่ชรา และตกกระป๋อง มีคนรุ่นใหม่ที่สวยกว่า สดกว่า และตอบโจทย์มากกว่าในการทำภารกิจของช่วงวัยรุ่น และวัยทำงาน ทดแทนวัยชรา ที่สุดท้ายแล้ว เราก็ต้องพัก ต้องหยุดหน้าที่ ไม่มีวันฉุดรั้งเวลาของเราได้สำเร็จ สัจธรรมของมนุษย์ ไม่มีคำว่าตลอดไปหรอก

7) สิ่งที่เราหลงเหลือทิ้งไว้คือ ประวัติศาสตร์ความทรงจำของความสำเร็จในอดีต ที่สร้างความภูมิใจ และส่งต่อความสุขอันน่าจดจำนั้นมายังปัจจุบัน แต่ในที่สุด เราก็ต้องอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความจริงของความงามที่ร่วงโรย และไม่มีวันหวนกลับ

8 ) สวยสมวัยและปลอดภัย นั้นดีที่สุด สบายใจที่สุด ไม่ว่าจะนวัตกรรมใด การศัลยกรรม การใส่สิ่งแปลกปลอมใดๆ เข้าไปในร่างกาย ทุกอย่างมีผลกับเราให้เราสวยขึ้นก็จริง แต่จริงๆแล้ว มันก็อยู่กับเราแค่ชั่วคราวในระยะเวลาหนึ่งๆเท่านั้น สิ่งที่ทำให้เรางาม ก็งามได้ตามสั่ง และมีวันหมดอายุขัยเสมอ

9) หนังเรื่องนี้มันพูดเรื่องศาสนาพุทธ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ว่าด้วยหลัก "ไตรลักษณ์" อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จงจำไว้เสมอว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา ไม่มีอะไรยั่งยืน และไม่มีอะไรตลอดไป ยิ่งเรายึดติด ความยึดติดนั่นแหละที่จะทำให้เราเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน ไม่มีวันพบความสุข เพราะเราไม่รู้จักปล่อยวางในความจริงที่ว่า "สังขารไม่เที่ยง และเราไม่อาจห้ามความจริงของชีวิต คือ การจากลากับทุกสิ่ง แม้กระทั่งกับร่างกายของเราเองก็ตาม"

10) คนเรา เวลาที่แก่ชรา Self-Esteem เราตกกันหมดแหละ ทางจิตวิทยาเราจะไม่มั่นใจในตัวเอง เหมือนตัวละครในเรื่อง ที่อยู่ดีๆก็ตกอยู่ในจุดที่หลงลืมคุณค่าของตัวเอง ไม่กล้าที่แม้กระทั่งจะออกจากบ้านไปหาเพื่อนร่วมรุ่น เพราะคิดว่าตัวเองไม่สวย ไม่ดีพอ แต่จริงๆ ความงดงามในตัวเรา ไม่ได้มีแค่ "ภายนอก" แต่ภายในตัวตนของเราต่างหาก ที่เป็นเสน่ห์ที่น่าค้นหา และไม่มีกาลเวลาขโมยจากเราไปได้ จงให้คุณค่ากับความงามภายใน และเชื่อมั่นในคุณค่าของตนเอง ในวันที่สังขารไม่งามแล้ว ตัวเรายังคงเป็นคนมีคุณค่าเสมอนะ คุณค่าของตัวเราไม่เคยลดลงไปเพราะแค่ความงามเลย

"เลิกผูกคุณค่าของชีวิตแขวนไว้กับความงามอันอมตะ แล้วชีวิตจะหาความสุขได้ง่ายขึ้น อยู่กับการเปลี่ยนแปลงได้อย่างเข้าใจ และปล่อยวางได้ดีขึ้น"

หนังฉายจริง 26 กันยายนนี้ ทุกโรงภาพยนตร์

(ย้ำว่า สยดสยองมาก ถ้าใจไม่ถึง อย่าดู!)

#ตุ๊ดส์review #รีวิวหนัง